معنی روانداز تابستانی

شمد

پتو

روانداز. [اَ] (اِ مرکب) چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتوو شمد و غیر آنها. (فرهنگ نظام). مقابل زیرانداز.
- امثال:
زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان، نظیر: آه ندارد با ناله سودا کند؛ یعنی بی نهایت بی چیز است. (یادداشت مؤلف).

تابستانی. [ب ِ / ب َ] (ص نسبی) منسوب به تابستان، صیفی. آنچه که مخصوص این فصل باشد: خانه ٔ تابستانی. لباس تابستانی. ازض ٌ مصیفه، زمین تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیف، جای تابستانی. (منتهی الارب). مکان ٌ مصیوف، جای تابستانی. (منتهی الارب).

(صفت) منسوب به تابستان صیفی لباس تابستانی خانه تابستانی.

چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتو و شمد و غیر آنها

آنچه در موقع خوابیدن بر روی خود می‌اندازند، مانند لحاف،

(اَ) (اِ.) آنچه که به هنگام خواب به روی خود اندازند.

Covering, Throw

مفرش السریر

صیف

فرویشهای تابستانی

Sommer (m)

تابستانه،
(متضاد) زمستانی، صیفی،
(متضاد) شتوی

estivo

1193